Jaskra ujawnia się w postaci postępującego upośledzenia widzenia, niekiedy z towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi. Istotą tego schorzenia jest zaburzenie równowagi między produkcją a odpływem cieczy wodnistej wypełniającej przedni odcinek gałki ocznej. W większości przypadków wiąże się to z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzgałkowego prowadzącego do postępującego uszkodzenia nerwu wzrokowego. W innych przypadkach, uszkodzenie jaskrowe wywodzi się z zaburzeń przepływu krwi w drobnych naczyniach na tarczy nerwu wzrokowego. Jest to grupa chorób oczu, w których dochodzi do postępującego zaniku nerwu wzrokowego, przebiegającego z poszerzającym się zagłębieniem (zanikiem części centralnej włókien nerwowych) tarczy nerwu II oraz postępującymi ubytkami w polu widzenia.

Jaskra jest drugą pod względem częstości występowania przyczyną ślepoty w krajach rozwiniętych.

Chorobę cechuje mnogość objawów klinicznych, które podaje pacjent i objawy te zależą od typu jaskry. Bardzo często choroba jest niebolesna i początkowo przebiega bez dolegliwości, często jest wykrywana przypadkowo podczas rutynowego badania okulistycznego, np. przy doborze okularów do czytania u osób po 40 roku życia. Istnieje wiele rodzajów jaskry, których wspólną cechą jest uszkodzenie nerwu wzrokowego prowadzące do ślepoty.

Jaskra jest chorobą przewlekłą, postępującą. Wymaga systematycznych kontroli okulistycznych (zwykle co 4 miesiące) oraz wykonania badań dodatkowych: pomiaru ciśnienia śródgałkowego, gonioskopii, perymetrii (badanie pola widzenia) oraz OCT n. II lub GDX.

Pierwsze, profilaktyczne badanie w kierunku jaskry powinno być przeprowadzone u pacjenta już po 40 roku życia , zwłaszcza w przypadku rodzinnego występowania jaskry.

ABY ZACHOWAĆ DOBRE WIDZENIE I CIESZYĆ SIĘ WZROKIEM PRZEZ DŁUGIE LATA PACJENT POWINIEN KOTROLOWAĆ SIĘ U OKULISTY PRZYNAJMNIEJ RAZ W ROKU.

Leczenie jaskry

Leczenie polega w pierwszym etapie na farmakologicznej redukcji ciśnienia wewnątrzgałkowego. Jeśli krople do oczu nie wystarczą do normalizacji ciśnienia, wskazana jest laseroterapia: zabiegi na kącie przesączania (jaskra otwartego kąta przesączania) lub tęczówce (jaskra zamkniętego kąta). W niektórych przypadkach wskazane jest leczenie chirurgiczne jaskry. W zależności od wskazań możemy stosować w/w środki oddzielnie lub w różnych kombinacjach. Skuteczne leczenie jaskry, powinno hamować postępowanie choroby i być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.